OVERATH – Lelietjes der Dalen, het is absoluut mijn favorieten geuren-combinatie. De Convallaria majalis in combinatie met de ‘groene‘ geur van de varen (vrouwenhaar) Adiantum. Het geheel gearrangeerd als ruikertje op een Victoriaanse Tussi Mussi houder. Ieder jaar kijk ik de lelietjes der Dalen uit de grond. Lange groene staafjes, die zich langzaam ontwikkelen, en waar plotseling een steeltje met knopjes zichtbaar wordt. Ik moet ze plukken, en wil ze ruiken.
Lelietjes der dalen
Geur
Volgens Professor Hanns Hatt (President der Union der Deutschen Akademien der Wissenschaften) heeft het weefsel rond de vrouwelijke eicel hetzelfde geurprofiel als dat van de Lelietjes der Dalen.
De zaadcellen vinden de eicellen op deze manier gemakkelijk aan de geur. Belangrijk, want hoe zouden ze de weg vinden in deze 20 cm lange (donkere) tunnel? Zonder deze aantrekkelijke geur van zou het ze niet lukken de eicel te vinden, en hierdoor komt de voortplanting in gevaar.
Jacques Coolen heeft de Proeve van Meesterschap afgesloten in de stad van de geur en Eau de Cologne (Keulen) bij een van de oudste producenten hiervan. Vanaf die tijd mocht hij zich geur-expert noemen. Deze column schreef Jacques Coolen eerder voor GroenVandaag. Jacques is op 7 januari 2018 overleden.
Convallaria majalis is een makkelijke bodembedekker voor in de halfschaduw of schaduw. Het Lelietje der Dalen bloeit in april met geurende witte bloemen. De Convallaria majalis is een trage starter, maar kent een dichte groei. Onkruid maakt weinig kans. Plant je ze dicht bijeen, dan creëer je een geurige bodembedekker. Meer info, zie De Warande.
Nog meer Convallaria
Lees ook dit artikel op GroenVandaag:
