Vakmanschap. Jaren geleden werd ik uitgenodigd door Sam van Egmond van Hobaho om eens te komen spreken over marketing. De bijeenkomst werd gehouden in Keukenhof in een zaal in het Oranje Nassau gebouw. Een publiek van bollenkwekers. Als hoofd marketing van Garden Retail Services, toen zo’n 300 tuincentra groot, was ik die avond de laatste in een klein rijtje van sprekers. Vrouwen Power, heette mijn voordracht. Een lezing over de allesoverheersende rol van de vrouw in de retail en dus ook in het tuincentrum en het groene vak.
Door Walter Landesbergen
eigenaar GroenVandaag
Wie waren die vrouwen? Waar hielden zij van? Wat vonden ze belangrijk aan de inrichting van een tuincentrum? Hoe vaak kwamen ze over de vloer om daar wat te kopen tegen welke besteding? Veel feiten, verpakt in mooie beelden. Interessant vond men. Leerzaam.
Nagels van de hyacint
Die avond leerde ik ook van de zaal. Bijvoorbeeld dat hyacinten behalve rokken, ook oksels en nagels hebben. Ik was stikjaloers op al die geëtaleerde productkennis en vakmanschap. Waren vrouwen bekend terrein, de schoonheid van hyacinten drong toen pas tot me door.
In het vragenrondje na de praatjes ontstond een discussie over marketinggelden. Hoe je individuele kwekersbijdragen, gestort in een collectieve pot, promotioneel zou moeten omslaan. “Als wij van de hyacinten de helft van de pot vullen, dan moet ook de helft van de promotie over hyacinten gaan”, was een redenering.
Die twee punten zijn me bijgebleven: nagels en aandacht naar draagkracht.
De romantiek van Han Fokkink
Afgelopen zaterdag was ik met Jan de Boer op bezoek bij Han Fokkink. Han is voormalig Nederlands kampioen bloemschikken en runt twee bloemenwinkels, eentje in Lochem en eentje in Borculo. In Berghem heeft Han een soort proeftuin. Onder de blote hemel experimenteert hij dit seizoen met een klein assortiment bijzondere tulpen. Hoe ontwikkelen die zich in de buitenlucht? Wat gebeurt er met de kleurintensiteit van de bloem?
Meer koppige tulp
We werden verrast door de Monty Python-achtige setting. Midden in het open veld stond een houten eettafel en wat gemakkelijke stoelen waar we geen gebruik van zouden maken, omdat we liever langs de tulpenbedden liepen. Op de eettafel vaasjes met een enkele tulp waarvan de koppen afstaken tegen een pastelkleurige hemel.
Han tilde een meerkoppige tulp in de lucht en keek ernaar zoals een verliefde jongen naar zijn eerste meisje. “Dit is wat de mensen willen. Prachtig toch…” De romantiek was van zijn gezicht te scheppen. Om er daarna zakelijk aan toe te voegen dat hij voor 1 zo’n tulp wel 2 euro kon vragen. Solo of verwerkt in een boeket.
Behalve Brabantse worstenbroodjes werden we getrakteerd op een klein college. Tulpen groeien ’s nachts en kou maakt kleuren intenser. Han showde zijn Tulp Sanne, een roze variant vernoemd naar zijn dochter, die op TikTok in papa’s voetsporen treedt door daar te laten zien hoe je mooie boeketten maakt.
Vakmanschap
In de proeftuin van Han zag ik het vak waaruit de sierteelt-industrie zoals we nu kennen is geboren. Elke hooggeschoolde econoom zal erover oordelen als niet efficient, en een vette rode streep door dergelijke activiteiten halen: niet onrendabel. Dat mag dan wel zo zijn, maar het is nog steeds zo dat juist de romantici de weg plaveien voor hoog geschoolde economen. Rekenaars zijn schatplichtig aan de pioniers, daarom zouden cijferaars dromers moeten koesteren.
