Nederland wil corsocultuur op erfgoedlijst Unesco

DEN HAAG – Corsocultuur. Minister van Engelshoven van OCW heeft aan de Tweede Kamer laten weten dat zij namens Nederland de corsocultuur voordraagt voor de (internationale) Representatieve Lijst van Immaterieel Cultureel Erfgoed van de Mensheid van UNESCO.

Hiermee gaat een lang gekoesterde wens van de Nederlandse corso’s in vervulling. De voordracht vindt plaats in maart van dit jaar. UNESCO besluit pas in 2021 of de bijschrijving op de Lijst plaatsvindt.

Corsocultuur

Nederland Corsoland

Nederland telt zo’n dertig corso’s verspreid over het hele land. Er zijn dahliacorso’s in de nazomer, voorjaarscorso’s in de bollenstreek, er zijn allegorische optochten met bloemen, er is een fruitcorso, er zijn bloemendagen met mozaïeken, er zijn varende corso’s en er is een papiercorso.

Sommige corso’s zijn heel klein, maar ook de grootste corso’s ter wereld rijden in Nederland.

Van de hele gemeenschap

Een corso is veel meer dan alleen een optocht. Het bouwen van de corsowagen en alles wat daar bij komt kijken, is een sociaal en creatief proces waar de hele gemeenschap gedurende een groot deel van het jaar mee bezig is.
Jong en oud, man en vrouw werken eendrachtig samen, kinderen en jongeren worden intensief bij het corso betrokken, en de cultuur wordt overgedragen van generatie op generatie. Daarmee leveren de corso’s een grote bijdrage aan de sociale cohesie van hun gemeenschap.

Corso-academie

De kracht van de corsocultuur, en speerpunt van de UNESCO-voordracht, zit ook in de intensieve samenwerking tussen de corsogroepen en tussen de corso’s onderling, bijvoorbeeld in de Corsokoepel.
Er is samenwerking op het gebied van dahliateelt, uitwisseling van juryleden en ontwerpers, een gezamenlijke nieuwssite en tijdschrift, en er is een corsoacademie.
De corso’s organiseren bij toerbeurt, samen met de Corsokoepel, een jaarlijks corsocongres.
Daarnaast is er samenwerking met corso’s in België, Duitsland en Spanje.

corso st. jansklooster — Corso St. Jansklooster

Het UNESCO Verdrag

Immaterieel Erfgoed gaat over cultuuruitingen die van generatie op generatie worden overgedragen. Daarmee is het levend erfgoed van een gemeenschap, groep of individuen, dat mee verandert met zijn tijd.

178 ondertekende inmiddels het UNESCO Verdrag inzake de Bescherming van het Immaterieel Cultureel Erfgoed . Nederland ratificeerde het Verdrag in 2012.
De doelstelling van het Verdrag is het beschermen van het immaterieel cultureel erfgoed.

Meer informatie:
– Kenniscentrum Immaterieel Erfgoed Nederland
– Over corso’s en de Corsokoepel