HONSELERSDIJK – De tuindersvrouw vertelt. Dat is toch wel hèt woord van de laatste jaren: duurzaamheid. De meningen zijn verdeeld, hoe dat er in de tuinbouw uit moet zien. En of het omarmd wordt, voor zover er nog keus is, want alles moèt anders. Maar duurzaamheid is nog wel even een uitdaging.
Tuindersvrouw
In het Westland zijn veel wat oudere kwekers die, net als wij, geen opvolging hebben, waardoor het meegaan met je tijd, inclusief allerlei investeringen op het gebied van duurzaamheid, best lastig is. Hoe ver zit je af van het moment dat je gaat stoppen? Komt die investering er nog wel uit?
In ons geval komen de investeringen er nog uit. Wij zijn jaren geleden begonnen met te leren hoe je anders om kan gaan met het bestrijden van ongewenste beestjes in je gewas, zonder het gebruikt van gif. En al ver voor dit duurzaam was, zo`n 30 jaar geleden, hadden wij al waterbassins in de kas ingegraven, zodat het water altijd de goede temperatuur heeft en op de bassins gewoon geteeld kan worden.
Gas en fust
Je streeft ook naar zo weinig mogelijk warmteverlies en het minimaal verstoken van gas. Sinds een jaar of 2 zijn wij aangesloten bij GreenWell Westland en zijn wij voor 60% overgegaan op aardwarmte. Soms is het percentage hoger, dat ligt dan aan het weer. Waarom niet volledig aardwarmte? Dat antwoord is simpel.. dat kàn niet. Wat geleverd wordt, is niet voldoende voor de koude pieken in de winter. Dus ietsjes gas blijf je gebruiken.
We gebruiken het liefst meermalig fust, maar de klant moet het wel bestellen en feit blijft dat eenmalige fust toch gemakkelijker is, zonder al die poespas van administratie.
Duurzaamheid in de tuinbouw is een meerjarenproject. Tenzij je land gekocht hebt en in 1 keer alles zo neer zet zoals het hoort bij deze tijd; op maat gemaakt.
En wat is nu het verschil tussen wat mensen vinden wat duurzaam is en zou moeten zijn en hoe de meeste tuinders dit zien?
Meerprijs
Voor tuinders die al gevestigd zijn, is duurzaamheid een hele investering. En zoals iedere ondernemer wil hij/zij gedane inspanningen het liefst terug zien in de prijs van het te verkopen product. Maar hoe dat ook geprobeerd wordt, ook door onszelf, dat lukt onvoldoende tot niet… (uitzonderingen daargelaten). Niet met banners op een beurs, niet via steeketiketten of andere manieren.
Het is wel fijn dat de handel er weet van heeft en de consument het leest, maar het vertaalt zich niet in een meerprijs voor je product. Consumenten, ikzelf ook, vinden het normaal dat bedrijven meegaan met de ontwikkelingen op het gebied van duurzaamheid en recyclen. Ze vinden het raar dat daar extra voor betaald zou moeten worden. Want het is toch normaal, dat je zuinig met het milieu omgaat!
Streekproduct
Tuinders weten dat als er biologisch op een verpakking staat, dit wel in de vorm van een meerprijs beloond wordt, maar dat geldt niet voor duurzaamheid.
Ik denk dat dit komt omdat we geen dingen van de sierteelt eten. Groente en fruit is ànders en met een label van bijvoorbeeld “streekproduct” waarschijnlijk ook vele malen aantrekkelijker om er iets meer voor neer te tellen dan wanneer er staat dat het duurzaam geteeld is.
Enfin: duurzaam is een ruim begrip, waarvan ikzelf twijfel of ik wel weet wàt het allemaal precies inhoudt.
Als laatste wil ik nog zeggen dat je als tuinder/kweker wel veel complimenten krijgt als je duurzaam werkt. Men vindt het mooi als kwekers zich met duurzaamheid bezig houden. Maar eerlijk is eerlijk: het is dat we er zelf beter van worden als bedrijf, want anders zou het nog wel even duren met die duurzaamheid, want je bent toch altijd op de 1-ste plaats bezig met geld verdienen, de rest komt erna.
Tot de volgende keer…
Agnes
Dit is de 5-de aflevering uit mijn blog: Mijn leven als tuindersvrouw.
Agnes van der Linden Scheffers runt samen met haar man Ruud Dracaena-kwekerij ’De Plaats’. Zij selecteren, vermeerderen en kweken al meer dan 25 jaar Dracaena fragrans die onder de naam Dragontree verkocht worden aan kwekers, exporteurs en handelaren over de hele wereld.
Voor GroenVandaag schrijft Agnes haar blog om te laten zien hoe het leven van een tuindersvrouw eruit ziet.
