THORN -Sint Maarten. Vroeger maakten wij van een grote suikerbiet een lampion. De biet werd uitgehold en het dekseltje werd er weer opgezet. Het geheel werd aan een stok opgehangen en zo vertrokken we in een stoet naar het Sint Maartensvuur.
Sint Maarten
De voorbereidingen op het grote vuur waren altijd een feest. Dagenlang verzamelden we hout en brandbaar afval wat op een speciaal daarvoor aangewezen plek op één grote hoop werd gegooid. Wij, schooljongens en schoolmeisjes, waren flink opgewonden, druk bezig met iets wat we samen konden vieren. De vrijwillige brandweer keek toe dat alles veilig werd opgestapeld.
Het plein bij de kerk
Op de avond van de 11-de van de 11-de verzamelden wij op het plein bij de kerk en in stoet ging het met lampionnetjes naar de brandstapel. Het was spannend om rondom het vuur de meisjes met roet in het gezicht zwart te maken! Prachtige avonden waren het, die thuis werden afgesloten met een bekert warme chocolademelk.
Thorn
Dit speelde zich af in Thorn, in mijn vroege jeugd. Je kon langs de Maas overal de vuren van de omliggende dorpen zien. Overal was het feest. Onderweg naar het aan te steken vuur zongen we liedjes als:
“Sinter Mertens’ veugelke haai ein road-wit keugelke, haai ein road-wit stertje, danke Sinter Merten!”
Of de kinderen onderweg een versnapering kregen? Ik dacht het wel!
Door Walther Brouns
intro-foto: Marc de Haan
foto lampion: Zuiderzeemusuem
